منت خدای را که پریشان دل شــــــــــدم
بی دیده وشنیده چه حیران دل شــدم
گشتم دمی فسون فسونگر ز روی عشق
درماندم از تمیز و به قربان دل شدم
فارغ زعقل گشتم ودر عشـــــق جا زدم
از این خمار گشته به آن منتقل شــدم
یک شب گرفت دست مراآن سپیدروی
مشتاق دام وطعمه پنهان دل شـــــــدم
ازعرش اهبطوا گفتنم وفرش دادنـــــــم
عرش بدون فرش نباشد چوگل شــدم
گِل را چو داد دم فیه مــــن روحـــــــــی
عقل گلین شکستم وازاهل دل شــــدم
درراه دل که بسی راه سهل بـــــــــــود
افتادم و ز روی رفیقان خجل شـــــدم
طعنم زدند که فلانی بریده است
طایر بدم بلی، ولـــیکن ابـل شـــــــدم
افتادم ازطریق دل و ازطریــــق جــــان
دردام بی مروت سر، دل به دل شـدم
راهم نمای ناجی در راه مانــــدگــــــان
درعشق وعقل دگــــرمــــضمحل شدم
بی دیده وشنیده چه حیران دل شــدم
گشتم دمی فسون فسونگر ز روی عشق
درماندم از تمیز و به قربان دل شدم
فارغ زعقل گشتم ودر عشـــــق جا زدم
از این خمار گشته به آن منتقل شــدم
یک شب گرفت دست مراآن سپیدروی
مشتاق دام وطعمه پنهان دل شـــــــدم
ازعرش اهبطوا گفتنم وفرش دادنـــــــم
عرش بدون فرش نباشد چوگل شــدم
گِل را چو داد دم فیه مــــن روحـــــــــی
عقل گلین شکستم وازاهل دل شــــدم
درراه دل که بسی راه سهل بـــــــــــود
افتادم و ز روی رفیقان خجل شـــــدم
طعنم زدند که فلانی بریده است
طایر بدم بلی، ولـــیکن ابـل شـــــــدم
افتادم ازطریق دل و ازطریــــق جــــان
دردام بی مروت سر، دل به دل شـدم
راهم نمای ناجی در راه مانــــدگــــــان
درعشق وعقل دگــــرمــــضمحل شدم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر